به گزارش هاناخبر ،هیچ جامعه‌ای، فراتر از اندیشه معلمانش، رشد نخواهد کرد. نمی‌توان از نقش‌آفرینی معلمان در بحران‌های مختلف به سادگی عبور کرد؛ کم نیستند معلمانی که جانشان را کف دست گرفتند تا ناجی دانش آموزان خود باشند.
«روز معلم»، باید روز بزرگداشت و پاسداشت تلاش، عشق و همت معلمان ایثارگری باشد که از آرامش، سلامتی و زندگی راحت خود گذشتند تا اندیشیدن را بیاموزند، معلمانی که بعد از ۴۰ سال از شهادت‌شان ایده‌ها و تلاشهایشان درس‌آموز است.
روز معلم باید روز بزرگداشت مقام علمی و ایثار معلمانی چون شهید «علیرضا علی آبادی شوری» معلم روستای «کوچک خرطوم» گنبد کاووس باشد که سال ۱۳۵۹ با خلاقیتی بی‌نظیر، خاطراتش با شاگردان کلاس پنجم را ثبت کرد.
شهید علی آبادی در آلبوم دست سازی که از خود به یادگار گذاشته، از تنبیه زیاد یکی از شاگردانش شرمسار می شود و یکی دیگر را فضول کلاس خطاب می کند. از استعداد شاگردانش هم سخن می‌گوید؛ این که «محمدسعید» به تئاتر علاقه دارد و «حسن» در اسب سواری ماهر است. خلاقیتی که این معلم شهید در سال ۱۳۵۹ از خود به یادگار گذاشت، سال‌ها بعد در قالب ارزشیابی توصیفی در آموزش و پرورش مطرح شد.
ارسال نظر